การนำพื้นฐานทางปัญญามาใช้พิจารณาจนเกิดความชำนาญ เมื่อจิตรู้เห็นตามปัญญาได้แล้วก็เอาอุบายเดิมเป็นฐาน แล้วหมั่นพิจารณาด้วยปัญญาในฐานเดิม ปัญญานั้นก็จะกลายเป็นวิปัสสนาและวิปปัสสนาญาณตามลำดับ ส่งผลให้เกิดการละกิเลสตัณหาอวิชชาให้หมดไปจากใจ
Excerpt:
“การศึกษาประวัติศาสตร์ของภพชาติ ก็ต้องเอาเรื่องของภพชาติในปัจจุบันมาเป็นเหตุเพื่อเป็นหลักฐานยืนยันในหลักความจริง เป็นข้อมูลบังคับใจให้รับสารภาพความจริง ถึงจะมีกิเลสตัณหา สังขาร เข้ามาช่วยเหลือพาให้จิตแก้ตัวเพื่อบิดเบือนความจริงอยู่ก็ตาม ก็ไม่สามารถดิ้นหลุดจากหลักฐานที่เป็นความจริงนี้ไปได้”